Aanmeld-gesprek.
1992
Door huisarts
B2.
werd ik doorverwezen naar het Riagg, om te onderzoeken of er een psychische oorzaak
voor mijn lichamelijke klachten was.
Mijn huisarts nam mij niet serieus en was er van overtuigd dat het psychisch
was, dus mogelijk heeft hij zijn mening doorgegeven aan het Riagg.
Toen heette dat het Riagg, maar tegenwoordig is dat de sector volwassenzorg in de
plaats M. van het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg, E4..
Vervolgens kreeg ik onderstaande oproep:
riagg zeeland
Aan: de heer D.
Middelburg, 25 maart 1992
Geachte heer D.,
Bij deze bevestigen wij de met u gemaakte afspraak voor
een oriënterend gesprek met:
mw. K9. op 6 april om 11.00 uur.
op ons bureau ### te Middelbrug.
Wij verzoeken u om alleen in geval van overmacht de afspraak
tijdig te wijzigen of af te zeggen. (tel. ###).
Met vriendelijke groet,
secretaresse
Het evalutatie-gesprek (of aanmeld-gesprek) had ik met sociaal-psychiatrisch-verpleegkundige
mevr. K9..
Van het Riagg had ik ooit een keer gehoord dat dit eerste gesprek een "evalutie-gesprek"
heette. Dus die naam ben ik in mijn dossier gaan gebruiken. Later bleek dat niet helemaal
juist. In een telefoongesprek met mevr. K9. noemde zij het een "aanmeld-gesprek".
Dus daarna ben ik dat ook een "aanmeld-gesprek" gaan noemen.
Meteen aan het begin van het
gesprek raakte zij al geïrriteerd. Zij vroeg: "Hoe oud ben je?",
en ik kon dat niet meteen zeggen, dus redde ik mezelf eruit door te
zeggen: "Ik ben van 1965". Daarop zei zij: "Oh, dan ben je 27".
Intussen wist ik het weer, dus ik zei: "Ik ben 26", en toen zij weer:
"Nee, je bent 27", en ik weer: "Nee, ik ben 26".
Vervolgens realiseerde zei zich, dat ik dat jaar
nog jarig moest worden, en dat ik dus inderdaad 26 was.
Zij wilde mij dwingen, dat ik zou zeggen, dat ik ontevreden was met
mijn leven. Ik vond dat ik dat zo niet kon zeggen, maar zij bleef
volhouden. Uiteindelijk vroeg zij of ik mijn leven anders wilde,
en natuurlijk wilde ik dat (ik wilde gewoon de hele dag kunnen
werken, zoals de meeste anderen). Zij heeft toen opgeschreven dat
ik uiteindelijk heb toegegeven dat ik ontevreden met mijn leven
was.
Vele jaren later kon ik wel zeggen dat ik ontevreden met
met leven was. De oorzaak waren mijn nekproblemen, de problemen
met dokters, en problemen binnen mijn familie.
Mevr. K9. heeft een belangrijk aandeel in de problemen waarin
ik terecht zou komen, met name
door het woord "passief-agressief" te gebruiken.
Het merkwaardig is dat zij dat woord waarschijnlijk gebruikte
omdat ik niet wilde zeggen dat ik ontevreden met mijn leven was.
Soms denk ik dat de eerste vijf minuten van dit gesprek, de
rest van mijn leven hebben bepaald.
Misschien was daarvoor iets gebeurd, waardoor deze verpleegkundige
zo snel geïrriteerd raakte, misschien was het naar aanleiding
van de verwijsbrief van mijn huisarts (die niet meer te achterhalen
is), of misschien is zij altijd zo.
Ik dacht toendertijd dat mijn lichamelijke klachten misschien
een psychische oorzaak hadden, niet alleen de klachten
zoals vermoeidheid en hoofdpijn, maar ook
de pijnklachten in mijn rug, duizeligheid, etc. (dat heb ik me
gedeeltelijk aan laten praten). Over mijn nek- en rugklachten
mocht ik
echter niet vertellen, ik mocht alleen dingen zeggen, waar een
psychische verklaring voor zou kunnen zijn, zoals problemen met slapen,
en problemen om de tekst van mijn beeldscherm af te lezen, en te duf
om mijn werk goed te doen. Maar dat bijvoorbeeld de problemen met slapen door
vermoeidheid, duizeligheid, en pijnklachten kwamen, dat mocht ik dan
weer niet vertellen.
Zij vroeg ook wat nu eigelijk mijn
psychische problemen waren, maar dat wist ik zelf ook niet, daar
was dat onderzoek nu juist voor. Doordat ik zei, dat ik dat
niet wist, raakte zij nog meer geïrriteerd.
Doordat ik traag praatte, en traag reageerde op de gestelde vragen,
werd zij halverwege het gesprek boos. Zij zei dat ik maar beter
kon vertrekken, als ik niet geholpen wilde worden.
Ik heb toen gezegd, dat dat niet de bedoeling was,
omdat ik beter wilde worden. Daarna kalmeerde zij wat.
Hieronder volgt haar verslag.
Ik ontving twee A4-tjes waar het verslag van het eerste gesprek en het verslag
van de intake gesprekken op stonden. Het PDF-bestand bevat alleen het verslag
van het eerste gesprek.
06-04-1992
AdK/LM
Eerste indruk
Een lange 26-jarige man die moeizaam kontakt maakt en moeizaam
zijn problemen uitdrukt. Draait erg om de problemen heen.
verwijzing: huisarts en gevoel te zijn gestuurd.
Eerdere hulp
ooit een intake in M. en toen afgehaakt (3 jaar geleden).
problemen
Sinds 1/2 jaar slaapproblemen.
Hij komt niet in slaap en is vroeg wakker. Door de vermoeidheid
kan hij zich niet concentreren op het werk. Hij meldt zich ziek om uit
te rusten of gebruikt hiervoor vakantiedagen waarna het patroon zich herhaald.
Verder heeft hij enkele depressieve kenmerken, het geen zin hebben.
Voelt zich overigens niet depressief zoals drie jaar geleden.
Na veel "draaien, keren, vaag doen en ontkennen", blijkt het
probleem te gaan over ontevredenheid met zijn leven.
Hij leidt een eenzaam bestaan met weinig vrienden en geen vaste relatie.
Het wordt niet duidelijk of er sprake is van een kontaktstoornis.
Wel is kliënt een in zichzelf gekeerde persoon die t.o.v. het
niet hebben van relaties een onvolwassen opstelling heeft, nukkig en bozig.
Intussen lijkt hij m.n. uit verveling ieder weekend bij zijn
ouders in ### te logeren.
Anamnese/achtergrond
Geboren in ###. Jongste van twee. Eén zus.
Vader, eigenaar meubelzaak, 64 jaar. Tegenwoordig goed kontakt.
Voelt zich in aandacht tekort gedaan, 3 jaar geleden is dit
uitgesproken.
Moeder, 62 jaar. werkte mee in de zaak. De ouders vinden het
goed dat hij ieder weekend komt.
Ze hebben hem al veel adviezen gegeven om iets aan zien eenzaamheid
te doen. Maar ik begrijp dat ze hem ook niet kunnen helpen.
Opleiding
L.S. - 6 Jaar
HAVO - 5 jaar diploma
H.T.S. - 4 1/2 jaar diploma
Roken: niet
Alcohol: niet
Medicijnen: slaapmedicatie.
Verwachting
Hij wil wel van klachten af maar het blijft onduidelijk in hoeverre
hij bereid is te investeren.
Voorl. konklusie
depressieve klachten, met slaap- en concentratieproblemen, bij
mogelijk passief agressieve persoonlijkheid.
296.21 -- depressie in engere zin, licht.
301.84 -- passief-agressieve p.
Omdat ik niet naar cafe's en kroegen ging, en niet ieder weekend
met vrienden op stap ging, vroeg zij waarom ik dat niet deed. Ik heb toen
gezegd dat ik niet iemand ben die naar cafe's gaat, en dat
dat ook eenvoudigweg niet kon (ik was toen ook fysiek niet in staat om
mijn werk te doen). Uit het verslag blijkt, dat zij
mijn reactie "onvolwassen", "nukkig" en "bozig" vond.
Toen ik nog geen gezondheidsproblemen had, ging ik alleen heel af
en toe naar mijn ouders. Maar in de periode dat ik grote moeite had
om mijn werk vol te houden, ging ik in het weekend naar mijn ouders.
Zij verzint ook daar een negatieve uitleg voor,
en zij maakt er van dat ik dat uit verveling zou doen.
Zij maakt er ook maar van, dat het probleem 'eenzaamheid' zou zijn.
Terwijl het probleem was, dat ik niet in staat was, om mijn werk te
doen.
Zij schrijft, dat ik enkele depressie kenmerken heb, zoals het
geen zin hebben. Dat heb ik echter niet gezegd. Zij baseert
dat enkel op de manier waarop ik over kwam, zoals wat traag
reageren en wat traag praten.
De schade die ik van bovenstaand rapport heb, is enorm. Zij heeft
als verpleegkundige op basis van één gesprek en in
een kwade bui dit rapport geschreven. Sommige dingen uit dit
rapport zijn overgenomen, alsof ze aangetoond waren, en naar
keuringsartsen gestuurd. Die keuringsartsen hebben dat weer aangedikt,
en andere artsen en specialisten hebben die dingen weer van de
keuringsartsen overgeschreven.
Vooral de term "mogelijk passief agressieve persoonlijkheid"
klinkt nogal heftig. En die term
wordt dan door sommigen wel erg graag overgeschreven, vooral
door keuringsartsen met slechte bedoelingen. Volgens klinisch
psycholoog drs. K7. (van dezelfde instelling) betekent die term,
dat ik iets zou tegenspreken, wat eigelijk wel zo is,
en zo niet zou meewerken aan het onderzoek.
Ik heb echter nog geen enkele dokter ontmoet, die die term op
die wijze opvat. De oorzaak is blijkbaar dat zij mij wilde dwingen
om te zeggen dat ik ontevreden met mijn leven moest zijn. Ik heb
toen alleen te kennen gegeven dat ik dat op die manier niet kon zeggen.
In 2002 had nog wat
briefwisseling over die term.
Daarna ontving ik de volgende brief:
riagg zeeland
Aan de heer D.
Middelburg, 10 april 1992
Referentie SPT/KS/mt
Geachte mijnheer D.,
Na het screeningsteam bent u ingedeeld bij het Sociaal
Psychiatrisch Team.
Door de drukte zien wij ons echter genoodzaakt een wachtlijst
te hanteren. Het kan enkele weken duren alvorens u een
uitnodiging ontvangt voor een vervolggesprek.
Wilt u in de tussentijd overleggen over iets, dan kunt u mij
bellen.
Hoogachtend,
S16.
teamleider S.P.T.
Vervolgens had ik
intake-gesprekken met dhr. B10.
1997
In 1997 onstonden er problemen in mijn familie.
Door een familielid van mij werd ik niet geloofd als ik vertelde over de problemen
met het UWV en dokters. Ik heb toen een keer verteld dat ik zomaar
als "passief-agressief" wordt beschreven, terwijl ik niets verkeerds heb gedaan.
Mijn familielid heeft een ziekte waardoor het in de jaren daarna een soort obsessie voor mijn
familielid werd, om zichzelf in te beelden dat ik agressief zou zijn.
Mijn familielid ging zelfs mijn moeder bestoken met leugens over mij, totdat zo rond
2015 mijn moeder dat nog ging geloven ook.
Mevr. K9. is natuurlijk niet verantwoordelijk voor de ziekte van mijn familielid,
maar wat mevr. K9. in een boze bui heeft opgeschreven werkt er op ook op deze manier
aan mee dat het in heel mijn leven doorwerkt.
2004
Op 16 november 2004 heb ik eerst eens gebeld, of mevr. K9.
nog werkte bij het Riagg. Dat was zo, dus toen heb ik mijn
brief verstuurd.
Aan: E4., volwassenzorg
t.a.v. mw. K9.,
sociaal-psychiatrisch verpleegkundige
M.
16 november 2004
bijlage: uw rapport van 6 april 1992.
Beste mevrouw K9.,
In 1992 werd ik door mijn huisarts naar het RIAGG verwezen
om te zien of er een psychische oorzaak voor
mijn lichamelijke klachten zou zijn.
Het eerste evaluatiegesprek was bij u,
en ik zou graag weten hoe u na meer dan 12 jaar
over uw rapport denkt.
- Het evaluatiegesprek
- Mijn huisarts verwees mijn naar het RIAGG,
omdat hij dacht dat mijn lichamelijke klachten
mogelijk psychosomatisch waren. Ik was een jaar eerder
naar fysiotherapie verwezen, maar mijn klachten waren
nog niet verder onderzocht. Toen u naar mijn klachten vroeg,
kon ik daarom enkel lichamelijke klachten opnoemen,
omdat ik geen psychische klachten had. U wilde mij echter dwingen
dat ik zou zeggen dat ik ontevreden met mijn leven was.
Mijn klachten waren zodanig, dat ik niet meer in staat was
om mijn werk te doen, dat ik niet vaak naar anderen toe
kon gaan, en dat het ook te merken was aan de manier
waarop ik overkwam. Dat heeft u vertaald alsof
het probleem eenzaamheid met enkele depressief kenmerken
zou zijn.
Verder raakte u geïrriteerd omdat ik wat traag reageerde
en traag praatte. Wellicht kunt u contact opnemen met
de Whiplash Stichting, telefoon: ### (10:00-12:30, 13:00-14:30),
om na te gaan of dat vaker voorkomt bij mensen met nekklachten
(ik heb dan wel geen echte whiplash, maar mijn nekklachten
komen deels overeen met die van whiplash patiënten)
De wijze waarop u uw rapport schreef, met woorden als:
ontevreden, onvolwassen, geen zin,
mogelijk passief agressieve persoonlijkheid,
nukkig, bozig, verveling, is naar mijn mening
het gevolg uw eigen gemoedstoestand.
- De gevolgen
- U bent vanzelfsprekend niet verantwoordelijk
voor de handelswijze van anderen,
maar toch wil ik iets over de gevolgen zeggen.
Uw rapport heeft vanzelfsprekend invloed gehad
op de intake-gesprekken bij dhr. B10.. Vervolgens heb ik
een psychologische test gedaan bij drs. K7.. Het enige
wat bij die test opviel, waren de lichamelijke klachten
die ik had ingevuld (en waarvoor ik naar het RIAGG was verwezen).
Drs. K7. heeft echter dingen uit uw rapport overgeschreven,
en heeft gedaan alsof dat aangetoond was,
en dat vervolgens naar een verzekeringsarts van het Gak (nu UWV)
gestuurd. Helaas was mijn eerste WAO-verzekeringsarts iemand
die zelfs bij zijn collega's niet erg geliefd was,
en hij heeft het nog erger gemaakt.
Vervolgens is het ook nog eens door specialisten overgenomen.
Daardoor werden mijn klachten niet serieus genomen,
en kreeg ik niet de juiste behandeling, en heb ik mijn gezondheid
verder beschadigd door te veel lang door te gaan met werken.
Het gevolg is, dat ik nu dag en nacht met mijn gezondheidsproblemen
wordt geconfronteerd en daardoor ook mijn zelfstandigheid
heb moeten opgeven. De mogelijkheden die ik heb,
besteed ik voornamelijk aan rechtszaken met het UWV.
- De reden van deze brief
- Graag zou ik van u willen weten,
hoe u na zoveel jaar over uw rapport denkt.
Staat u nog steeds achter uw rapport? Mogelijk bent u bereid
om uw excuses aan te bieden, of misschien bent u zelfs bereid
te helpen om de gevolgen enigszins te beperken.
Voor mij is dit belangrijk, omdat ik nog steeds
in rechtszaken verwikkeld ben, waar ik met zeer veel
onjuiste informatie te maken heb, waaronder onjuistheden
die u voor het eerst heeft opgeschreven.
P.S.: Ik woonde destijds in ###, en mijn dossier bij
het RIAGG heb ik laten verwijderen.
Met vriendelijke groet,
D.
In de brief hierboven schrijf ik over een "evaluatiegesprek".
Dat ben ik later een "aanmeld-gesprek" gaan noemen.
Op 2 december 2004 belde ik op naar de vestiging waar zij werkt, om
te vragen wat zij van mijn brief vond. De receptioniste vroeg het
even na, en liet mij weten dat het hoofd van de afdeling mij terug
zou bellen.
Op 3 december 2004 werd ik door het hoofd van de afdeling teruggebeld.
Zij kende mijn brief niet, en mevr. K9. was niet aanwezig. Zij zou mij
terug bellen.
Op 24 december 2004 en 11 en 13 januari 2005 belde ik daarom nog eens,
maar het hoofd van de afdeling was er niet. Op 19 januari belde ik nog
eens en toen vertelde het hoofd van de afdeling dat er een brief
onderweg was. De volgende dag ontving ik de brief:
E4.
VOLWASSENENZORG
de heer D.
Ons Kenmerk VWZ2005/0128/AC/LMF
Datun 17 januari 2005
Onderwerp uw klacht
Contactpersoon F.
Geachte heer D.,
Naar aanleiding van uw brief d.d. 16 november 200 wil ik u
het volgende berichten. Eerder is een klacht door u ingediend
naar aanleiding van uw behandeling in 1992.
Deze klacht is in behandeling genomen en daarmee wordt
de klacht beschouwd als zijnde afgehandeld.
Hopende u voldoende geïnformeerd te hebben,
Hoogachtend,
Mevrouw C.
hoofd basisvoorziening Walcheren
2009
Op 10 september 2009 belde ik mevr. K9. op (op haar werk) om te
zeggen dan het op internet staat, en dat ik haar naam er bij
ga zetten. Ik vroeg toen of ik haar een briefje kon sturen, en dat kon
via haar werk.
Ik stuurde onderstaande brief.
De eerste pagina is de brief. De andere pagina's zijn een afdruk
van deze webpagina, zoals die toen was, en die ik als bijlage
meestuurde. Het PDF-bestand bevat alleen de bijlage.
PERSOONLIJK
Aan: K9., SPV Indigo
p/a ###
Middelburg
Datum : 12 september 2009
Bijlage : Afdruk van webpagina.
Beste mevrouw K9.,
Op 10 september 2009 belde ik u op via de huisartsenpraktijk.
Ik vertelde dat u in 1992 één gesprek met mij heeft gehad
bij het Riagg, en dat ik uw verslag en mijn opmerkingen op internet heb geplaatst
en dat ik uw naam erbij ga zetten.
Mijn website is: www.dossierd.nl
Als u klikt op "Overzicht dossier" en in de lijst op "Eerste evaluatie-gesprek"
(de derde van boven) dan ziet u de bladzijde die over u gaat.
Daar staat ook mijn brief van 16 november 2004 die ik u eerder stuurde.
De pagina heb ik voor u afgedrukt, en hierbij toegevoegd.
Ik ben van plan om volgend jaar uw naam er bij te zetten,
maar dat kan nog veranderen.
Het hangt ook van u af,
want ik vind dat u heel wat goed te maken en recht te zetten heeft.
met vriendelijke groet,
D.
In de brief hierboven schrijf ik over een "evaluatiegesprek".
Dat ben ik later een "aanmeld-gesprek" gaan noemen.
Ik kreeg daarop geen reactie.
2014
In 2014 begon ik er aan te denken om eindelijk de naam van K9. hier bij
te zetten. Maar toen zag ik dat K9. een eigen bedrijf had.
Via een formulier op de website van K9. schreef ik het onderstaande bericht.
Ik schreef er mijn volledige naam, adres en email-adres bij.
Mijn geboortedatum and telefoonnummer vulde ik niet in, daar type ik een streepje ('-').
Aan K9.,
Al eerder heb ik u laten weten dat ik op mijn website een bladzijde over u heb geschreven.
http://www.dossierd.nl/ce_k9.html
De manier waarop u met mij in 1992 omging heeft voor mij grote gevolgen gehad,
met name omdat K7. dingen van u heeft overgeschreven en aangedikt.
Ik denk dat mijn leven er op dit moment anders uit had kunnen zien als u zich niet zo gedragen had.
Op dit moment zit ik in problemen, waarbij ik nog niemand kan vinden die mij wil helpen.
http://www.dossierd.nl/familie.html
Die problemen waar ik nu in zit, zijn sterk verbonden met mijn problemen die mede door uw gedrag zijn ontstaan.
Ik was van plan om uw naam op mijn website te vermelden,
maar ik zag dat u nu een eigen bedrijf heeft.
Het is niet mijn bedoeling om uw bedrijf te schaden,
dus ik wacht nog met het vermelden van uw naam op mijn website.
D.
16 augustus 2014
Daar kwam geen reactie op.
2017
In 2017 zette ik de naam van mevr. K9. bij het overzicht van de namen.
Laatste wijziging van deze bladzijde: augustus 2014