Huisarts B2.
1991
Vanwege rugpijn ging ik in 1991 naar mijn huisarts in Arnemuiden.
Ik 1991 verwees huisarts B2. mij naar
fysiotherapie.
1992
Een jaar later, toen mijn werk niet meer kon doen, vanwege
nek- en rugklachten, vermoeidheid, duizeligheid, etc., zei
huisarts B2. dat ik mij maar eens kwaad moest maken, en
mijn klachten flink moest forceren. Hij heeft opgeschreven:
"Eigen instelling bijstellen".
Hieronder staat wat op de medische kaart is bijgeschreven.
Dit moet ik later nog beter op deze pagina ordenen.
11-9-'90
Griep, hoesten + , ??? + slijm +, kleur: ? ???
O: pum; : pu;. 't ???
??? D: bronchitus
H: Augmentin kuur 3 x I
Doorgaan Bisolvon C : 2?
In 1991 ging ik af en toe met een busje naar een andere vestiging van het bedrijf waar ik werkte.
Voor zover ik me kan herinneren duurde dat anderhalf tot twee uur. De stoelen in dat busje zaten
erg slecht voor mij. Daardoor kreeg ik rugklachten die niet meer vanzelf weggingen.
Volgens mij heb ik soms zelf met een auto achter het busje aan heb gereden, zodat ik niet op
de stoelen in het busje hoefde te zitten.
Omdat ik daardoor rugklachten bleef houden, ben ik naar mijn huisarts gegaan.
5/7/'91
Lumbago L5/S, + TH 10
lange knul
programmeur bij C8.
slaapt slecht.
O/??? eerst ??? verstreken lendelordose
Nog steeds rugklachten. ??? effect (-)
Pijn straalt niet uit. Pijn alleen 's morgens bij opstaan, daarna minder.
(O): pijn t.p.v. L4/L5
Geen bewegingsbeperking, SIG: gb. linker been iets langer. Lendenlordose iets verstreken.
(E). Lumbargo bij lange jongeman.
(T). F.T. oefeningen.
9.3.'92
Surmenage ???
???
geen voldoening in werk
1 ??? ZW
zwemmen
???
Hier in 1992 gaat het mis. De huisarts gaat in de richting van iets psychisch denken, en
is daar niet meer van af te brengen. Hij gaat dat steeds meer benadrukken.
Hij beïnvloed ook anderen om zo zijn mening er door te drukken.
deze week nog ZW
daarna 1 week 1/2 dagen
dan weer full time
"Eigen instelling" bij stellen
Hierboven is de huisarts definitief de weg kwijt.
Hij is ronduit onbeschoft en heeft kwaadwillende bedoelingen als hij schrijft
dat ik mijn eigen instelling moet bijstellen.
Toendertijd wist ik nog niet dat het verkeerd uitpakt om bij een dokter humor te gebruiken.
Ik had nooit gedacht dat ik dergelijke gezondheidsproblemen zou krijgen. Ik probeerde daarmee
om te gaan, door onder andere humor te gebruiken. Toen het over mijn rug en de beweeglijkheid van
mijn rug ging heb ik een keer bij deze dokter het woord "buikdanseres" genoemd als
een soort van grap. Wanneer een dokter echter minachting voor mij heeft, dan kan hij
zulke humor als een bevestiging van zijn ideeën zien en nog meer minachting voor mij krijgen.
22/7/'92
ZW al 4 maanden
Bedrijfsarts B11.
LAB g.b.
denkt aan iets lich.
RIAGG B10. klikt niet.
m.i. Psychosom.
Toen mijn klachten niet vanzelf over gingen,
verwees huisarts B2. mij naar
het Riagg.
Ik had toen dus kunnen zeggen, dat ik eerst lichamelijk door
een specialist onderzocht zou willen worden. Dat heb ik niet gedaan,
omdat ik dacht dat de huisarts wel deskundig zou zijn, en omdat ik zelf dacht
dat het misschien wel psychisch was, vanwege de onduidelijkheid
en de vele klachten, en omdat ik geen minachting voor iemand heb,
die psychische problemen heeft. Maar juist doordat ik zo'n instelling heb,
word ik maar al te vaak op leugenachtige wijze beschreven als iemand,
die niets wil weten van psychische dingen.
Ik denk, dat als ik wél geweigerd had, om mij door het Riagg
psychisch te laten onderzoeken, dat mijn levensloop dan niet zo'n
negatieve draai had gekregen.
Hij zei ook een keer tegen mij dat ik het zelf moest doen,
en dat hij alleen de weg kon wijzen.
Op 5 augustus 1992 ging ik naar mijn huisarts, en heb verteld
dat bij het psychisch onderzoek bij het Riagg, er nog geen
psychische oorzaak voor mijn klachten te vinden was. Ik vertelde
hem dat ik had uitgeprobeerd om iedere dag te fietsen, en dat toen
ook iedere dag mijn klachten zoals hoofdpijn en duizeligheid flink
toenamen.
Er was ook een uitslag van het bloedonderzoek. Mijn huisarts
zei dat daar niets bijzonders op te zien was, en zei dat hij
had gezegd dat hij dat ook niet verwachtte. Hij duwde toen een paar
papieren ter plaatse door de papierversnipperaar. Hij zei tegen
mij, dat het niet mogelijk was, dat ik hoofdpijn kreeg van
lichamelijke inspanning, en dat de duizeligheid kwam door een
gebrek aan conditie. Daarna stuurde hij mij vrij bot weg met
de woorden: "Het ligt aan jezelf, succes er mee".
De woorden "Het ligt aan jezelf, succes er mee" is volgens
mij letterlijk zo door hem gezegd. Ik heb dat de dag daarna
in een schrift geschreven, en dat schrift heb ik nog steeds.
Dit is dat schrift (de foto is van 2010):
Hieronder staan de bladzijden uit mijn schrift (ingescand in 2017):
6 aug 1992
3½ maand in de ziektewet, wordt niet begrepen door
huisarts (en de rest). Mijn grootste wens was al vanaf het begin om
4 weken aan één stuk te slapen en dan fris en helder
wakker te worden. Nu last van vermoeidheid, hoofdpijn, prikkende ogen,
koortshoofd, niet helder kunnen denken, vergeetachtig.
Er was een bloedonderzoek gedaan naar Pfeiffer, schildklier,
en alle andere dingen. 5 aug zou ik de uitslag horen bij bezoek
aan dokter B2.. Ik heb gebeden dat dat voor DUIDELIJK zou mogen
zorgen.
Bezoek aan dokter B2.: bloed gaf niets bijzonders,
dokter B2. schreef iets bij op mijn kaart
(iets wat lijkt op TSK 7.1) en stopte daarna de uitslag
door de papierversnipperaar (terwijl ik er dus nog bij zat)
Verder zei hij, dat ik geen hoofdpijn van lichamelijke inspanning
kan krijgen, en dat ik duizelig ben omdat ik geen conditie heb,
en stuurde mij daarna vrij agressief weg ("het ligt aan
jezelf, succes ermee").
Conclusie: de dokter is gek. Maar waar is nu die duidelijkheid?
De volgende dag zag ik wel wat helderder wat er aan de hand was.
Alle verschijnselen die ik heb zijn oververmoeidheidsverschijnselen,
dus moet ik rust houden. Zoveel mogelijk lichamelijke inspanning
is dus fout (moet volgens dokter, maar die was gek zoals bleek).
Ik moet dus alle informatie die op me afkomt (TV, krant, auto rijden)
zien in te dammen en inspanning (huishouden, boomerangs maken,
auto rijden, etc) zien te voorkomen. Dat kan alleen bij pa en ma,
maar van hun moet ik zoveel mogelijk doen. Ik zal proberen ze om te
praten, en dat zal wel lukken. Dan kan (mag) ik me eindelijk voelen
zoals ik ben: verschrikkelijk moe dus.
27 oct 1992
Dit ≈ 1½ week volgehouden. Hierdoor wel meer uitgerust,
maar structureel niets veranderd
7 dec 1992
moeheid komt van scheve wervels onder in rug, hoofdpijn van scheve
wervels in nek. Dus oververmoeidheidsverschijnselen klopten wel.
Vooruitgang sinds 3 weken omdat wervels goed gezet worden.
21 jan 1992
Nekwervels willen niet, weer vermoeidheidsverschijnselen
Later bleek dat de dokter er niet "TSK 7.1" had bijschreven, maar "TSH 1.7".
Blijkbaar wilde mijn huisarts niet meer met mij te maken hebben,
dus heb ik een zelfstandige arts gezocht:
dokter T4..
Ik kon toen al een paar maanden mijn werk niet doen, en er was
dus een groot risico, dat ik in de WAO terecht zou komen.
Ik vraag mij af, wat die huisarts gedaan heeft, om dat te voorkomen.
Bij het opvragen van mijn dossier bleek
dat hij dat laatste gesprek heeft samengevat met één
woord: "apatisch".
Het handschrift lijkt anders. Ik weet niet helemaal zeker of hij dit zelf
heeft opgeschreven. De vorm van de letters komt wel redelijk overeen met zijn handschrift.
De datum voor de kantlijn is wel duidelijk in zijn handschrift.
Achteraf blijkt hij niet de uitslag van het onderzoek te hebben
weggegooid. Hieronder de uitslag van het bloedonderzoek:
Stichting Streekziekenhuis W.
LABORATORIUM UITSLAGEN
PATIENT : D.
DAGRAPPORT HUISARTS
RAPPORTAGE DATUM :23-Jul-92
AANVRAGER: B2.
PAT. NR. : ###
BLOEDGROEP:
DATUM 22.07
TIJD 14:42
LABNR 227060
BEPALING RESULTAAT EENHEID REF.WAARDEN
-----------------HAEMATOLOGIE-----------------
Haemoglobine 9.3 mmol/l 8.7 - 10.5
Haematocriet 0.42 l/l 0.41 - 0.50
DIFF.
eo's 3 % 2 - 4
baso's 1 % 0 - 1
segmenten 55 % 50 - 75
lymfo's 36 * % 20 - 35
mono's 5 % 5 - 10
Bezinking 2 mm/uur 0 - 10
Monotest neg
-----------------KLINISCHE CHEMIE-------------
Kreatinine 69 * umol/l 70 - 125
Urinezuur 0.22 mmol/l 0.16 - 0.47
Glucose 4.4 mmol/l 3.6 - 5.7
ASAT (SGOT) 6 u/l 0 - 35
ALAT (SGPT) 12 u/l 0 - 37
LD (LDH) 158 u/l 0 - 275
Alk. fosfat. 53 u/l 0 - 90
j-GT 20 u/l 8 - 36
Cholesterol 5.6 mmul/l 2.6 - 6.0
TSH 1,7
De cursieve tekst hierboven (TSH 1,7), heeft huisarts B2.
op het formulier van het bloedonderzoek er bij geschreven. Dat
betreft een uitslag van een bloedonderzoek van de werking van de
schildklier.
De TSH waarde is goed tussen de 0,4 en 4,0 en ligt bij de meeste
mensen tussen de 0,5 en 2,0.
Na augustus 1992 ben ik niet meer naar deze huisarts gegaan, en
ben op een gegeven moment naar zijn collega in dezelfde praktijk
gegaan:
huisarts G6..
In 1992 heeft huisarts B2. blijkbaar contact gehad met keuringsarts R5..
Dat blijkt uit een brief van keuringsarts R5. in 2010.
Het gedrag van huisarts B2. blijkt daarmee nog veel kwalijker te zijn dan ik dacht.
Ik was nog niet door specialist in het ziekenhuis onderzocht voor mijn lichamelijk klachten.
Huisarts B2. nam mijn klachten niet serieus, hij heeft het Riagg proberen te beïnvloeden dat
er een psychische behandeling nodig zou zijn, en hij heeft naar de keuringsarts de indruk
gewekt dat ik al lichamelijk was onderzocht en dat er niets zou zijn gevonden.
1993
Ruim een jaar later is huisarts B2. gaan werken als
'Adviserend Geneeskundige', en ik dacht dat het voor
een verzekeringsmaatschappij was. Alle inwoners van
mijn woonplaats ontvingen de volgende brief:
B2.
huisarts
A.
28 december 1993
Beste inwoners van A. en N.,
Graag wil ik u persoonlijk informeren omtrent mijn verlaten van
A. als huisarts.
Na 15 jaar huisarts te zijn geweest in A., heb ik een
nieuwe functie aangeboden gekregen als
Adviserend Geneeskundige te Utrecht.
Hoewel ik met veel genoegen huisarts ben geweest en deze functie
nog jaren had kunnen uitoefenen, is dit voor mij wel
zo'n nieuwe uitdaging, dat ik deze functie per 14 februari 1994
heb aanvaard.
De veranderingen in de praktijk zullen voor u
zo klein mogelijk gehouden worden.
In de laatste week van januari stop ik met mijn spreekuren
en vanaf februari is er een waarnemer: dokter L.. Dokter L.
is al enige jaren huisarts en woont in V..
De sollicitatie procedure voor een opvolger is zojuist gestart
en ik hoop u in april of in mei te kunnen mededelen wie
mijn definitieve opvolger wordt.
Begin februari hoop ik tijdene een receptie van u afscheid
te kunnen nemen. Nader bericht hierover volgt nog.
Rest mij u allen een goede jaarwisseling en
een gelukkig en gezond 1994 toe te wensen.
Met vriendelijke groet,
B2..
Huisarts B2. maakte op mij soms geen evenwichtige indruk, en de dingen die hij in
mijn dossier schreef geeft de indruk dat hij zijn werk niet meer aan kon.
In de bovenstaande brief probeert hij te doen
alsof hij zijn werk nog jaren had kunnen uitoefenen.
Daar twijfel ik aan.
Dat hij op mij soms geen evenwichtige indruk maakte is niet omdat hij gehaast of zenuwachtig
was, maar wel omdat hij niet meer in staat was om een normaal dokter-patiënt gesprek
met mij te voeren. Hij was erg ongenuanceerd en volledig gefixeerd om mijn klachten
als iets psychisch te bestempelen. Dokters die zo sterk doordraven in hun eigen verkeerde
gedachten hebben vaak zelf psychische problemen.
Het schijnt dat hij 47 jaar was toen hij stopte als huisarts.
1995
Toen ik in 1995 bij bedrijfsarts B11.
zei dat huisarts B2. gelukkig was gestopt
als huisarts, toen vond bedrijfsarts B11. opeens dat mijn klachten psychisch waren,
terwijl hij dat daarvoor niet vond.
2006
In 2006 wilde ik een brief sturen. Op 1 november 2006 belde ik op, maar toen kreeg ik
een antwoordapparaat.
Op 7 december 2006 had ik de brief klaar, maar eerst belde ik nog eens. Ik kreeg hem niet
zelf aan de telefoon, maar een mevrouw. Ik vroeg of ik een brief naar hem kon sturen
naar dat adres. Dat kon, en het was inderdaad dat adres.
Daarop stuurde ik onderstaande brief:
Aan: dhr. B2.
Datum: 7 december 2006
Geachte dokter B2.,
Op mijn website maak ik mijn UWV-dossier en mijn medisch-dossier openbaar.
Aangezien ik in 1992 met mijn klachten het eerst naar u toe ging, staat dat er ook bij.
De pagina over u, zoals die op dit moment is, heb ik als bijlage toegevoegd.
Met deze brief laat ik u weten dat ik later uw volledige naam daarbij zal vermelden.
Mijn website: www.dossierd.nl
Als u klikt op de link "WAO- en Medisch-Dossier van D.",
dan staat u in het overzicht bovenaan als "Huisarts B2.".
met vriendelijke groet,
D.
Op die brief kreeg ik geen reactie.
2017
In 2017 maakte ik een bladzijde met een samenvatting over huisarts B2.
Op 14 augustus 2017 schreef ik een brief om huisarts B2. te confronteren mijn zijn gedrag in 1992.
Ik weet niet hoe oud de voormalig huisarts is, en ik weet niet of hij nog op hetzelfde adres woont,
en ik heb niet vooraf gebeld.
Mijn bedoeling was om de brief op een voorzichtige manier te schrijven, terwijl ik hem toch
onomwonden confronteer met zijn daden.
Aan: dhr. B2.
Datum: 14 augustus 2017
Geachte dokter B2.,
In 2006 schreef ik u in een brief, d.d. 7 december 2006, dat ik u op mijn
website noem.
Met deze brief laat ik u weten dat ik nu een samenvatting heb toegevoegd. Die
samenvatting staat op ### en geef ik
hieronder weer:
Samenvatting huisarts B2.
Huisarts B2. was tot 1993 huisarts in Arnemuiden.
Hij was de eerste huisarts waar ik naar toe ging, toen ik in 1992 mijn werk
niet meer kon doen.
In 1991 werd ik naar fysiotherapie verwezen voor rugklachten.
In 1992 kon ik mijn werk niet meer doen. Mijn klachten waren voornamelijk
hoofdpijn, rugpijn, vermoeidheid en duizeligheid.
Dat was achteraf het directe gevolg van verkeerde fysiotherapie-oefeningen
die erg belastend voor mijn nek waren. Dat de oorzaak mijn
nekklachten waren bleek echter pas in de loop van 1992 en werd
vastgesteld in 1993 door de eerste specialist in het ziekenhuis die mij
onderzocht.
Huisarts B2. gaat in de richting van iets psychisch denken.
Hij gedraagt zich onprofessioneel. Hij heeft
minachting voor mij en neemt mijn klachten niet serieus. Hij schrijft onder
andere op "eigen instelling bijstellen".
Hij verwijst mij naar het Riagg om te onderzoeken of mijn lichamelijke
klachten een psychische oorzaak hebben. Ik weet niet of dat per brief of via
de telefoon is gegaan, dat heb ik nooit kunnen achterhalen.
Volgens het Riagg vraagt hij niet alleen om een onderzoek, maar heeft hij
aangegeven dat de bedoeling is dat het Riagg een psychische diagnose stelt
en een behandeling nodig zou zijn.
Op 5 augustus 1992 gaat het pas echt mis.
Ik kom met een duidelijk verhaal. Ik vertel dat het onderzoek door het Riagg
niets oplevert en dat lichamelijke inspanning (zoals iedere dag fietsen) mijn
klachten verergert.
Huisarts B2. wil daar niets van weten, hij blijft geobsedeerd om
mijn klachten niet serieus te nemen en het als iets psychisch te bestempelen.
Hij stuurde mij vrij bot weg met de woorden: "Het ligt aan jezelf, succes er
mee".
Dat vind ik zeer onprofessioneel. Naar mijn mening is dit het belangrijkste
punt waar hij ernstig tekort geschoten is.
Later lees ik dat het gesprek op de medische kaart is samengevat met slechts
één woord: "apatisch".
Ik ben daarna niet meer naar deze huisarts geweest.
In 2010 blijkt dat huisarts B2. ook contact heeft gehad met
keuringsarts R5. van het UWV (toen "het Gak"). Daarbij heeft huisarts
B2. de indruk gewekt dat ik al in het ziekenhuis door specialisten
was onderzocht en dat er niets zou zijn gevonden. De keuringsarts heeft dat
weer doorgegeven aan het Riagg, die vervolgens dat weer als aanleiding
zagen om een soort van psychische diagnose te stellen.
Als iemand van hen aan mij zou hebben gevraagd welke specialist mij
onderzocht heeft of om een kopie van de brief van de specialist, dan had ik
kunnen vertellen dat ik nog niet in het ziekenhuis was onderzocht. Dat heeft
echter niemand aan mij gevraagd.
In 1993 stopte huisarts B2. met zijn werk als huisarts.
Ik weet niet of huisarts B2. de bedoeling had om mijn leven te
ruïneren, maar áls dat zijn bedoeling was dan is dat hem gelukt.
Hij heeft zich naar mij toe onprofessioneel gedragen, en mij onheus bejegend.
Hij had een flinke minachting voor mij, en heeft met kwaadwillende
bedoelingen anderen beïnvloed.
Ik was toen 26 jaar oud, en ik kon mijn werk niet meer doen. Hij had dus
kunnen weten dat zijn handelen van invloed zou kunnen zijn op de rest van
mijn leven.
Zijn handelen heeft mijn leven een zeer negatieve wending gegeven, met
name omdat hij anderen beïnvloed heeft. Tot op de dag van vandaag (ik
schrijf dit in 2017) heb ik daar zeer veel nadeel van.
In de volledige bladzijde over huisarts B2. staat het hele
verhaal met de ingescande medische kaart en meer onderbouwing.
D.
Op mijn brief kreeg ik geen reactie. Daar leid ik uit af dat huisarts B2.
nog steeds achter zijn handelen staat, en dat niet terug neemt.
Op 19 oktober 2017 belde ik naar een telefoonnummer dat misschien met de
gepensioneerde huisarts B2. te maken heeft. Hij nam zelf de telefoon op.
Hij zei dat hij als huisarts geprobeerd heeft goed te doen en hij
herkende zich niet zoals ik hem beschreef.
Hij vertelde dat ik de eerste patiënt ben met zo iets over hem.
Na ongeveer 10 minuten vertelde hij dat hij nog meer te doen heeft en wenste mij heel veel
sterkte en verbrak de verbinding.
Vanaf 1992 tot nu toe heb ik te maken met wat hij gestart heeft.
Van 1992 tot 2017 zijn dat 13149000 minuten, terwijl hij al na 10 minuten
de telefoon neerlegt.
Laatste wijziging van deze bladzijde: maart 2023.
