Bemiddelingspoging
2001
Bij de bemiddelingspoging waren aanwezig: de
voorzitter met de secretaris van klachtencommissie, psycholoog drs. K7,
ikzelf, en mijn begeleider.
Tijdens die bemiddelingspoging probeerde psycholoog drs. K7., zichzelf
eruit te draaien door dingen te gaan vertellen, die ik raar en
merkwaardig vind.
Ten tijde van
zijn onderzoek was ik nog niet door een specialist onderzocht,
dus het was een belangrijk punt is of hij van mijn huisarts
de (onjuiste) informatie had gekregen, dat een lichamelijk onderzoek
niets zou hebben opgeleverd, of dat hij daarover geen informatie had
en het gewoon maar aannam, of dat hij van iemand anders zoiets
had gehoord, etc. Daarover vertelde hij echter steeds iets anders,
dus dat werd niet duidelijk.
Op sommige momenten had de psycholoog zijn hoofd wat voorover gebogen,
en praatte wat zachter en sneller. Dat doet hij wel meer, en ik
vermoed dat hij op zulke momenten gewoon zit te liegen en
te fantaseren.
Drs. K7. zei dat hij als "hulpje" was ingeroepen om de
test te doen, en dat de verantwoording voor het
gehele onderzoek bij de verpleegkundige lag.
Toch heeft hij in zijn brief aan de keuringsarts niet
beperkt tot het onderzoek alleen, maar stelt hij wel
degelijk een conclusie.
Over de brief die hij aan de keuringsarts van het G. stuurde
zei hij, dat hij de uitslag van het onderzoek aan het G. stuurde
ongeacht hoe vervelend ze zijn.
Dat vind ik raar, omdat de vervelende dingen
nu juist niet uit het onderzoek bleken, maar blijkbaar met een
bepaalde bedoeling op papier zijn gezet. Hij vertelde ook,
dat hij de gegevens "wat verpakt" had opgeschreven.
Drs. K7. stelde ook, dat ik met mijn klachten in een
grijs gebied zit, terwijl hij geen arts is, en van mijn
klachten, en de diagnose niet of weinig van af weet.
Hij vertelde dat er geen redenen waren, om aan te nemen,
dat mijn lichamelijke klachten een lichamelijke oorzaak
zouden hebben. Dat kon ook niet, omdat ik toen nog niet
lichamelijk was onderzocht, maar hij gebruikt dat als
onderbouwing om te stellen, dat hij wel verplicht was
om een psychische diagnose te stellen.
Drs. K7. probeerde te onderbouwen, dat
hij wel een psychische diagnose moest stellen, en zei dat er toch
een reden moest zijn, dat mijn huisarts mij had doorverwezen.
Dus dat betekent, dat het aanvragen van een psychologisch onderzoek
voor hem al een reden is, om een psychische diagnose te stellen.
Ik maak een fout
Tijdens het gesprek van de bemiddelingspoging in 2001 zei ik,
dat drs. K7. in 1992 niet had gezegd dat
de oorzaak stress zou zijn. Hij keek mij toen heel strak aan,
waardoor ik toch even van slag was. Dat heeft hij ook niet
gezegd, maar achteraf realiseerde ik me, dat ik niet zeker meer
weet, of hij bijvoorbeeld heeft voorgesteld om daarin verder te zoeken.
Drs. K7. zei dat hij mij in 1992 aangeboden had om daarin verder te zoeken, en
ik zei dus tijdens de bemiddelingspoging dat het niet zo was
en dat hij misschien met iemand anders in de war was.
Dat is achteraf erg dom van mij geweest. Ik kan me niet meer
herinneren of hij dat in 1992 heeft voorgesteld,
dus had ik dat zo niet mogen beweren.
Om aan te tonen dat hij verkeerd bezig is, moet ik extra mijn best
doen om zelf geen enkele fout te maken.
Als hij in 1992 inderdaad heeft voorgesteld om verder te onderzoeken
of het met stress op het werk te maken had, dan is het mogelijk
dat ik dat zo belachelijk vond dat ik het snel weer vergeten ben.
Ik had op mijn werk geen probleem met stress en geen probleem
met mijn collega's, en om in 1992 na bijna acht maanden onderzoek dan nog
met zo'n voorstel komen zou ik zeker onzinnig hebben gevonden.
Maar ja, ik weet niet helemaal meer hoe het gesprek in 1992 gegaan is.
In mijn brief van 5 maart 2001
schrijf ik dan ook dat ik drs. K7. tekort heb gedaan.
Onder leiding van de voorzitter heb ik een aantal problemen
laten vervallen, waardoor er (mondeling) een overeenstemming
kwam, en de bemiddelingspoging was dus (mondeling) geslaagd.
Achteraf wilde psycholoog drs. K7. zijn woord echter niet
nakomen. Hierdoor ging de
briefwisseling met de klachtencommissie
gewoon verder.
Laatste wijziging van deze bladzijde: juli 2001