De huisartsen in mijn woonplaats

2010

Inleiding
In 1997 was ik niet meer in staat om mijn werk te doen en ik had hulp nodig om mijn huishouden te doen. Ik ben toen verhuisd naar mijn geboortedorp en ik ben bij mijn moeder gaan wonen.
In mijn geboortedorp ging ik eerst naar de huisarts waar mijn familie ook het meest naar toe ging. Ik heb echter noodgedwongen een aantal keren van huisarts moeten wijzigen, want mijn contact met de huisartsen leverde bij elk van hen problemen op.

Toen ik besloot om ook mijn ervaringen met de huisartsen op mijn website te zetten, toen heb ik eerst toestemming aan mijn moeder gevraagd. Ik vertelde mijn moeder dat zij daardoor mogelijk niet de zorg zou krijgen die zij nodig zou hebben en misschien 10 jaar eerder zou komen te overlijden.
Mijn moeder vond het goed, ondanks dat de huisartsen mijn vader voor zijn tijd hadden laten overlijden.
In 2019 overleed mijn moeder door ouderdom en daar hebben de huisartsen geen invloed op gehad. Zij is echter wel op meerdere indirecte manieren onnodig leed aangedaan door de buitensporige wijze waarop de huisartsen mij proberen te benadelen.

ingang huisartsenpraktijk
Tussen 1997 en 2011 zijn 2 huisartsen met pensioen gegaan.

Dit zijn de huisartsen, met het jaartal dat ik naar die huisarts ging:
• 1997 Huisarts S9.
• 1998 Huisarts J5.
• 2000 Huisarts A6.
• 2002 Huisarts B1.
• 2007 Huisarts O3.

Nauwelijks iets bereikt
In ruim 10 jaar tijd heb ik nauwelijks iets bereik.

2011

Papier laten ronddelen in mijn woonplaats
Vanwege de problemen die ik hierboven noem, was ik dan ook van plan om een papier (een enkel A4-tje) in mijn woonplaats te laten bezorgen, waar ik naar deze bladzijde verwijs.
De inkomsten van de huisartsen wordt (via de zorgpremie) opgebracht door de inwoners van mijn woonplaats. Van mij mag dan ook het functioneren van de huisartsen bespreekbaar zijn.
Mijn ervaring met het functioneren van de huisartsen is dat als ik 10 keer naar een huisarts ga, ik 8 of 9 keer voor niets ben geweest en het soms zelfs nadelig voor mij is. Als ik op mijn ervaring af ga, dan is de effectiviteit van de huisartsen in mijn woonplaats dan ook zo'n 10% of 20%.

Ik vroeg eerst mijn familie om hulp. Ik vroeg hen of zij misschien bij de huisartsen wilden bespreken dat ik in meer dan 10 jaar niet serieus werd genomen, en nu te verbitterd was om nog naar de huisartsenpraktijk te gaan.
Mijn moeder van 80 jaar wilde het gaan bespreken als zij bij de huisarts was. Op 2 september 2010 besprak zij mijn situatie met huisarts S9.. Dat leverde echter weinig op.
Ik vroeg ook nog advies aan zelfstandige arts K15.. Ook dat leverde weinig op.
Ik plaatste ook nog twee oproepen in regionale kranten.

Ik had naar mijn huisarts (huisarts O3.) kunnen gaan, om nog eens proberen uit leggen wat mijn klachten zijn. Ik had naar huisarts S9. kunnen gaan, want hij heeft mij tenslotte een excuusbrief gestuurd. Ik had naar de nieuwe huisarts kunnen gaan, waar ik nog niet bij geweest was. Ik had een afspraak met neuroloog H18. kunnen maken en proberen uit te leggen hoe onzinnig zijn rapport is en hoeveel invloed dat op mij heeft. Maar mede door neuroloog H18. was ik te verbitterd om dat op te brengen.
Ik stuurde nog wel brieven met de inhoud van mijn webpagina's naar sommige dokters waarbij ik schreef dat ik het publiceer (brief aan huisarts J5., brief aan huisarts B1., brief aan huisarts S9., brief aan neuroloog H18., brief aan huisarts A6.).

Naar aanleiding van de brief aan neuroloog H18. stelde hij voor om een klacht in te dienen bij de klachtencommissie van het ziekenhuis. Toen dat was afgerond was (het was intussen 2011), heb ik een papier in mijn woonplaats laten bezorgen.

Op 14,15 juli 2011 liet ik dit in mijn woonplaats ronddelen (2300 stuks):
thumbnail
juli 2011

Mijn ervaringen met dokters staan op internet: www.dossierd.nl

D.

papier dat ik liet ronddelen in mijn woonplaats

Ik had op dat papier mijn volledige naam en adres geplaatst.

Mijn printer was ruim anderhalf uur bezig om die 2300 A4-tjes af te drukken. Het bezorgen kostte 59,50 euro.
thumbnail

Tot slot
Mijn ervaringen met huisartsen heb ik altijd al uitgebreid beschreven, omdat mijn huisarts in 1992 veel invloed heeft gehad op alle problemen in mijn dossier. Ik heb de meeste huisartsen laten weten wat ik publiceer en door ook nog het bovenstaande papier in mijn woonplaats te laten ronddelen, is alle moeite misschien niet voor niets geweest.

Overigens hebben 3 van de 5 huisartsen hun mening gewijzigd. En mijn dossier gaat niet eens over de huisartsen, maar over de keuringen door het UWV. Hier staat mijn hele dossier: overzicht dossier. En hier heb ik een paar dingen uitgelicht: knotsgekke onzin.

Je kunt mij een plezier doen door je goede en slechte ervaringen met dokters te melden op deze websites:
www.zorgkaartnederland.nl.
www.independer.nl/zorgverzekering.

Reacties
Ik had 2300 A4-tjes laten ronddelen. Het aantal extra bezoekers op mijn site was 250, en ik kreeg 3 reacties: één telefoontje en twee emails.

Dat waren dus heel weinig reacties.
Er was echter niemand die tegen mij zei dat mijn kritiek op de huisartsen niet terecht zou zijn. Als ik met anderen over de huisartsen spreek dan zeggen sommigen dat het lastig om kritiek op de huisartsen te hebben, want op een dag kun je ze nodig hebben.

Naschrift: Uitleg
Misschien dat het nodig is om uit te leggen waarom ik dit deed. Vanwege problemen binnen mijn familie zou de verkeerde indruk kunnen ontstaan.
Ik liep al zo'n 10 jaar met het idee rond om zo'n papier in mijn woonplaats te laten bezorgen. De belangrijkste aanleiding om het in 2011 te doen, waren de problemen met neuroloog H18.. Maar dat ik 10 jaar had geprobeerd om contact te maken met mijn huisartsen (en het was niet echt gelukt), dat is natuurlijk ook absurd.
Ik ben van mening dat (in het algemeen gesproken) openbaarheid een goed middel is om door te dringen tot mensen die zich arrogant en asociaal gedragen.
De huisartsen en vooral neuroloog H18. vonden mij te minderwaardig om serieus te nemen. Door zo'n papier rond te laten delen moeten zij wat meer rekening met mij houden.
Ik deed het dus om mijn problemen aan de kaak te stellen door hen openlijk met hun gedrag te confronteren. Het was dus geen verkapte manier om te hulp te vragen en het was ook zeker niet om zielig gevonden te worden of iets dergelijks.
Als ik zoiets doe, dan hou ik altijd iets achter de hand. Als de huisartsen mij bijvoorbeeld als patiënt zouden weigeren, dat zou ik iedere week zo'n papier kunnen laten ronddelen. Of ik zou het kunnen gebruiken om landelijke bekendheid met mijn website te krijgen. En het zou eventueel mogelijk zijn om een internet-dokter als huisarts nemen.
Mocht ik acuut hulp nodig hebben, dan word ik in het ziekenhuis toch wel geholpen neem ik aan. Zolang ik dit soort dingen op een duidelijke een redelijke manier doe, dan zijn er best wel dokters die het stiekem met mij eens zijn.

2014

Van 2008 tot 2014 was ik niet naar de huisartsen geweest. Ik deed dat niet omdat ik dan waarschijnlijk juist meer problemen zou krijgen en het voor mijn gezondheid nadelig zou kunnen zijn.

Toch heb ik in 2014 weer contact gezocht met de huisartsen. Dat had niet met mijn nek- en rugproblemen te maken. Dat leverde mij echter jarenlang zeer veel ellende op.
Ik ben dan ook van mening dat de huisartsen in mijn woonplaats hun werk op een slechte manier doen.

In 2011 schreef ik (hierboven) dat als ik 10 keer naar de huisartsen ga, dat ik dan 8 of 9 negen keer voor niets ga. Als ik het electronisch consult (via internet) meetel, dan is dat nu 9 van de 10 keer voor niets.

Ik vond dat het in 2014 tijd was om duidelijk te zeggen dat ik vind dat de huisartsen zich asociaal tegen mij hebben gedragen.
Dat ben ik vanaf 2014 ook gaan doen, ook tegen de huisartsen zelf. Daardoor word ik mischien minder serieus genomen en word ik misschien als een vervelende man gezien, maar ik vind het echt nodig om dat uit te spreken.

2018

In 2018 is het intussen ruim 20 jaar dat de huisartsen mijn leven proberen te minimaliseren. Als ik bekijk hoe de huisartsen hun werk hebben gedaan naar mij toe over de afgelopen 20 jaar, dan zijn ze vooral bezig geweest om mijn leven te ontwrichten.
Wat ik vertel over mijn klachten wordt niet serieus genomen. Er wordt mij zorg onthouden. Er worden tal van regels overtreden. Zo wordt er bijvoorbeeld onjuiste gegevens aan een behandelaar doorgegeven, terwijl ik die onjuiste gegevens had laten verwijderen. Een aangetekende brief van een specialist die ik van hen niet mag lezen wordt weggegooid. Er worden zeer kwalijke verkeerde gegevens aan een specialist doorgegeven. Een behandelaar wordt gedwongen om een een verkeerde diagnose te stellen. Als ik vertel over mijn klachten en dat soms de reisafstand om ergens naar toe te gaan voor mij erg lastig is, dan word ik belachelijk gemaakt. Enzovoorts, enzovoort, enzovoorts.

Inmiddels kan ik wel bij een huisarts terecht voor andere medische dingen, maar dan weer niet als die andere medische dingen verband houden met mijn nekklachten.
Ik heb er weinig vertrouwen in dat zij mijn nekklachten ooit serieus gaan nemen, en de gevolgen ongedaan maken van wat de huisartsen hebben aangericht is onmogelijk.

2020

In 2020 is het 23 jaar dat de huisartsen mij geen goede zorg verlenen.
Inmiddels denk ik dat ik kan stellen dat huisarts S9. een desastreuze invloed op mijn leven heeft. Als ik op een redelijke en nuchtere manier een schatting maak van de schade die ik door huisarts S9. heb, dan komt dat al snel boven de 100.000 euro uit, en is mogelijk een veelvoud daar van.

De huisartsen zouden kunnen beginnen om mijn klachten in kaart te brengen maar dat doen ze juist niet, omdat ze zich op het standpunt hebben gesteld om mijn nekklachten niet serieus te nemen.
Na 23 jaar weten de huisartsen dus nog steeds niet wat mijn klachten zijn.

Ik zou een advocaat kunnen zoeken om de huisartsen aan te klagen. Dat kost waarschijnlijk meer dan een eventuele schadevergoeding oplevert.
Ik zou ook een advertentie van een hele pagina kunnen plaatsen in een regionale krant. Dat is goedkoper dan een advocaat.
Het liefst zou ik verhuizen. Dan zou ik eerst mijn dossier laten verwijderen. Als echter de huidige huisartsen mijn nieuwe huisarts zouden opbellen om al hun verkeerde ideëen over te brengen, dan is mijn verhuizing voor niets geweest.

Dankzij een zelfgemaakte halskraag kan ik dagelijk een rondje wandelen, en een paar keer per week gaan zwemmen. Ik bevind me in een unieke situatie, dat ik op 1 km van open zwemwater woon. Ik kan daar naar toe lopen, een stukje zwemmen en weer terug lopen. Daardoor komt er meer beweging in mijn nek en rug. Dat komt mijn gezondheid ten goede. Voor mijn gezondheid is het dus beter om te blijven wonen waar ik nu woon.

Om een serieuze poging te doen om tot de huisartsen door te dringen, zou ik een paar keer naar de huisartsen kunnen gaan om te proberen dit probleem op te lossen. Daarna gevolgd door een klachtprocedure waarbij ik de hulp van een advocaat zou kunnen vragen.
Het is voor mij echter erg lastig om naar de huisartsen te gaan. Op de stoelen in de wachtkamer en op de stoel in de spreekkamer hou ik het niet uit. Als ik mijn eigen stoel meeneem, dan geeft dat achteraf soms flinke problemen omdat die stoel 6 kg weegt.

Door het probleem met de huisartsen niet aan te pakken bestaat er een kans dat ik nooit meer bij een huisarts terecht kan met mijn nekproblemen. Het leek me beter om met wandelen en zwemmen mijn gezondheid proberen te verbeteren.

Later dat jaar, in augustus 2020, besloot ik om toch voorzichtig een poging te wagen om tot de huisartsen door te dringen.
Ik diende eerst klachten tegen huisartsen in. Daarna liet ik mijn dossier verwijderen.
Vervolgens probeerde ik contact te maken met huisarts E6..
Dat lukte niet en huisarts E6. verliet de praktijk (zij kwam later weer terug als huisarts).

Doordat huisarts E6. de praktijk had verlaten probeerde ik huisarts X31.. Hij negeerde alles wat ik over mijn nekklachten zei en hij probeerde om er iets psychisch van te maken.
Dat deed hij nog voor hij wist wat mijn klachten zijn, want daar was ik nog niet aan toe gekomen.

Het is inmiddels 2024 en ik heb na 27 jaar proberen nog steeds geen normaal contact met een huisarts.
Ik ben nu 58 jaar en dat is dus 27 jaar van mijn leven.


Laatste wijziging van deze bladzijde: oktober 2022