In 1993 besloot het openbaar te maken, en ik dacht toen aan het schrijven
van een boek. In 1995 (voor mij op het juiste moment) kwam er internet,
en voor mij zou een website beter zijn dan een boek omdat ik er dan steeds
nieuwe dingen aan toe zou kunnen voegen. Het schrijven van een
goed en duidelijk verhaal was echter lastig voor mij.
In 1998 waren de procedures tegen het UWV (toen "het GAK")
bij de Rechtbank te belastend voor mij
en heb ik mijn advocaat opdracht gegeven met alles te stoppen.
Mijn advocaat raadde mij aan nog even te wachten (we zaten te wachten op een reactie
van de Rechtbank of van het UWV). Op dat moment kende ik mijn eigen dossier
nauwelijks en zoeken in de papieren was te belastend voor mijn nek.
Als ik dan toch met de procedures door zou willen gaan,
dan zat er niets anders op dan mijn dossier te laten digitaliseren
(inscannen en omzetten naar tekst), zodat
ik het op de computer kon lezen en mijn computer kon gebruiken om iets
op te zoeken.
Toen ik vervolgens door
een familielid van mij niet werd geloofd wat
ik beleefde met de keuringsartsen van het UWV en mijn familielid mij
belachelijk ging maken, toen dacht ik bij mezelf:
"dan mag iedereen alles weten ook" en besloot ik mijn hele dossier op internet
te zetten.
In 1998 maakte ik een plan, om eerst papieren te verzamelen, vervolgens
mijn dossier te laten digitaliseren en vervolgens dat anoniem openbaar
te maken, zodat ik het al gaandeweg rustig kon opbouwen. Vervolgens had
ik een plan tot en met 2015 waarin ik de namen van de keuringsartsen
openbaar zou gaan maken.
In 2000 stond een eerste versie van deze website online, en de rest
is verrassend genoeg allemaal volgens mijn plan verlopen.
Mijn bedoeling was om tot 2020 met mijn website ruimschoots binnen de grenzen
van de wet te blijven, en om daarna meer van mijn rechten gebruik te gaan maken.
Toen het bijna 2020 was leek het me beter om dat uit te stellen tot 2030.
Als echter bijvoorbeeld mijn W.A.O.-uitkering gestopt zou worden, dan ga ik daarna
meer openbaar maken en mij duidelijker uitspreken op mijn website.
Het is mogelijk dat daardoor iemand mij voor de rechter sleept. Daar hou ik al
van het begin af rekening mee. Voor mijn website hou ik soms bewust gegevens achter
voor het geval iemand mij aanklaagt, zodat ik daarna nog meer kan publiceren.