Bij Annemarie de Kroo had ik een aanmeldgesprek.
Ik kon mijn werk niet meer doen door lichamelijke klachten, maar over mijn lichamelijke klachten mocht ik niet vertellen. Zij wilde weten wat mijn psychische klachten waren, maar dat wist ik niet. Ik dacht dat ik onderzocht zou worden om te kijken of er een psychische oorzaak voor mijn lichamelijk klachten was.
Zij werd boos en heeft in een boze bui een verslag geschreven.
Zij wilde mij dwingen dat ik zou zeggen dat ik ontevreden met mijn leven zou moeten zijn. Ik vond dat raar en dat heb ik niet gezegd. Het schijnt zo te zijn, dat als je hen tegenspreekt, dan ze dan "passief-agressief" in het dossier schrijven. Zij schreef "mogelijk passief-agressief" in haar verslag. Dat is meerdere keren overgeschreven en heeft enorme gevolgen gehad bij het UWV en bij de keuringsartsen van het UWV.
Het is mogelijk dat ik door mijn klachten wat traag over kwam, maar verder heb ik me tijdens dat gesprek normaal en beleefd gedragen en ik heb eerlijk antwoord gegeven.
Lees meer:
  • het aanmeldgesprek bij Annemarie de Kroo.

Bij Jos Braakman had ik vele gesprekken.
Hij ging soms zelfs dezelfde vragen stellen die hij al eerder had gevraagd.
Achteraf heb ik begrepen dat hij er van uit ging dat ik een jeugdtrauma zou hebben en als hij maar lang genoeg daar naar zou vragen, dat ik het dan wel zou gaan vertellen. Ik heb geen jeugdtrauma, dus alle gesprekken waren voor niets.
Hij zei zelfs een keer dat ik het dan verdrongen had. Daarmee probeerde hij om mij een verdrongen herinnering aan te praten.
Ik vertelde eerlijk over een periode toen ik 22 jaar was, dat ik toen in de put zat en me tegen mijn ouders ging verzetten. Hij schrijft dat in zijn verslag alsof heel mijn jeugd zo was. Daar verzint ook nog dingen bij. Dus eigenlijk heeft hij een heel nieuw verleden voor mij verzonnen. Zo ontstond er een verslag met afschuwelijke en zeer negatieve leugens.
De gesprekken gingen erg raar en waren schadelijk voor mij, daarom heb ik zelfstandige psycholoog F3. geraadpleegd.
Het gehele contact met het RIAGG om mij te onderzoeken heeft bijna 8 maanden geduurd. Er is echter nooit een eindconclusie naar de huisarts verstuurd. Ik heb begrepen dat Jos Braakman het onderzoek af hoorde te ronden en een conclusie naar mijn huisarts had moeten sturen.
Lees meer:
  • de intakegesprekken bij Jos Braakman.

Bij Hein Kramer deed ik een psychologische test.
Hij vertelde tegen mij dat daar niets psychisch uit bleek. Het zou alleen psychisch kunnen zijn als ik de test gesaboteerd zou hebben. Ik heb de test eerlijk ingevuld, dus ik concludeerde dat er niets psychisch was gevonden.
Het verslag dat de psycholoog in het dossier deed is al anders.
De psycholoog schreef een brief aan een keuringsarts van het UWV. Die brief is zo extreem asociaal en leugenachtig, dat ik besloot om die brief openbaar te maken toen ik die brief voor het eerst in las in 1993. Die brief is de aanleiding voor deze website.
Die brief lijkt er speciaal voor geschreven te zijn om mijn leven te slopen, en dat is gelukt. Die brief heeft een grote invloed op mijn leven gehad en heeft dat nog steeds. Zo was ik bijvoorbeeld 19 jaar lang in rechtszaken verwikkeld met het UWV en ook in emotioneel opzicht heb ik veel schade van die brief.
Ik diende een klacht in over die brief bij het NIP (Nederlands Instituut van Psychologen) en hij kreeg een waarschuwing voor die brief, maar ik was er meer bij gebaat als het NIP had geconstateerd dat die brief totale onzin is.
Lees meer:
  • De psychologische test bij Hein Kramer.
  • Beslissing van het NIP.